Pseudo
1) Sekarang saya cuba benda baru lagi. Tapi biarlah saya rahsiakan dulu. Kalau jadi nanti, adalah. Semuanya proses belajar. Walaupun saya perlahan-lahan sedar yang saya mungkin tak selesaikan apa yang saya mulakan. Ibu pernah cakap, pohon yang rimbun takkan pernah tinggi. Mungkin ibu betul. Mungkin tak. Kalau saya tak tinggi, itu sebab saya malas. Macam saya yang asyik tonton Netflix sekarang walaupun saya patut luangkan masa itu untuk menulis atau bersedia untuk ceramah di klinik besok. 2) Minggu depan ke Jakarta. Untuk Pesta Buku Antarabangsa Indonesia. Sebenarnya itu cuma alasan saya untuk lari. Saya nak lari. Lari. Jauh dari semuanya. Tadi seharian kursus Ortodontik di Ipoh bersama pegawai-pegawai baru, saya membuka diri. Hari ni sangat menggembirakan. Saya seronok buat kawan. Macamlah saya tak pernah buat kawan sedangkan dah hampir setahun saya kerja sini. Tapi hari ni lain. Saya rasa saya gembira dan dah tak perlu lari. 3) Mat dah beberapa kali minta saya